Iedere ouder wil dat zijn kind kan opgroeien tot een zelfstandige en zelfverzekerde volwassene. Daarom kijken wij niet alleen hoe de jeugdhulpverlening en het jongerenwerk de jongere weer in zijn kracht kan zetten, maar ook naar wat de ouders en het familiesysteem daarin kunnen betekenen. Wij bieden daarom ook gezinsbegeleiding. Opvoeden kan moeilijk zijn en daar mag over gepraat worden. Iedere leeftijdsfase vraagt weer iets anders van jou als ouder. Hoe pak jij dat aan? Wat heeft goed gewerkt? Maar ook: wat vind je moeilijk en welke vragen heb je daarover? Laten we daar samen naar gaan kijken!

In de gezinsbegeleiding wordt er gewerkt met een systeemgerichte visie. Iedere kind is verbonden met zijn familie en de maatschappij die om hem heen staat. Je eigen context vormt voor een groot deel wie je bent. Contextuele hulpverlening is een benadering vanuit de systeemtheorie. Deze theorie gaat over de relaties tussen mensen. Belangrijke vragen die hierbij gesteld kunnen worden zijn bijvoorbeeld: Hoe voelt de jongere zich verbonden met zijn ouders, familie, vrienden en de maatschappij? In hoeverre heeft de jongere mogen ervaren dat de wereld betrouwbaar en rechtvaardig voor hem is en wat doet dat met hem?

Door gebeurtenissen in het leven kan een kind al op jonge leeftijd het vertrouwen in zichzelf of zijn omgeving kwijtraken. Samen met het gezin kan er gekeken worden naar gebeurtenissen die impact hebben gehad op de jongere, de ouders of de familie. Een scheiding van ouders, het verlies van een dierbare, het kwijtraken van een baan of een geweldsincident op straat zijn voorbeelden van gebeurtenissen die iets met je doen. Ieder individueel gezinslid gaat hier op een eigen manier mee om en het kan moeilijk zijn om elkaar daarin te begrijpen. Onderlinge communicatie- en interactiepatronen kunnen dan versterkt worden. Het gezin kan meer naar elkaar toe trekken of de verbinding met elkaar kwijtraken. Soms kan een ouder met goedbedoelde intenties zorg hebben, maar is dit voor de jongere nou precies het tegenovergestelde van wat hij nodig heeft waardoor hij het contact nog meer gaat vermijden. Contextuele hulpverlening helpt om ieders positie te zien, te horen en te steunen. Samen wordt er gekeken hoe de zorg voor elkaar weer afgestemd kan worden op ieders belangen, behoeften en wensen.

Wanneer de jongere groeit in zijn ontwikkeling, is het van belang dat het gezin daar ook in mee kan bewegen. Nieuwe dingen ontdekken en uitproberen kan uitdagend en spannend zijn. De een grijpt het aan en de ander deinst er voor weg. Het kan een jongere helpen om met zijn eigen ouders te praten over hoe zij zijn omgegaan met uitdagingen in hun leven. Welke mogelijkheden kwamen op hun pad en welke moeilijkheden hebben zij moeten overwinnen als puber? Hoe hebben zij dat aangepakt en wie of wat heeft hen daarbij geholpen? Jongeren kunnen nieuwgierig zijn naar de verhalen van hun ouders en daarvan leren. Door samen te leren en stappen tot verandering te zetten wordt het ook makkelijker om veranderingen vast te houden. Ouders staan hierdoor ook weer stil bij hun eigen jeugd en opvoeding. Wat heb ik geleerd van mijn ouders en hoe neem ik dit mee (of juist niet!) naar de opvoeding van mijn kinderen? Hoe hebben mijn ouders mij geholpen en hoe wil ik mijn kind helpen om op te groeien tot een zelfstandige en zelfverzekerde volwassene? Met elkaar kan gesproken worden over wat belangrijk is voor de jongere en wat hij of zij daarbij nodig heeft van zijn ouders en zijn omgeving.

Jongerenwerk Barkema & De Haan vindt het belangrijk om te werken vanuit de kracht van de jongere. Wij willen niet over de jongere praten, maar mét de jongere. Het is belangrijk dat de jongere zijn eigen stem kan laten horen. Het kan moeilijk zijn om te durven zijn wie je wilt zijn en je daarover uit te spreken. De jeugdhulpverlener heeft één op één contact met de jongere en helpt hem bij zijn doelen en vragen. Lastige onderwerpen kunnen besproken worden door de vertrouwensrelatie die opgebouwd wordt. De jeugdhulpverlener helpt daarbij ook om in gesprek te gaan met ouders wanneer dit nodig is. De jeugdhulpverlener staat naast de jongere, maar soms moeten er grenzen gesteld worden waar de jongere het niet mee eens is. De gezinshulpverlener helpt om ieders perspectief bespreekbaar te maken, zodat de jeugdhulpverlener de jongere kan blijven helpen met het onder woorden brengen van zijn perspectief.